270
ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΦΗΜΕΡJΔΑ ΤΗΣ Ι Ιης ΜΑΡΤιΟΥ
1983
~oηθoύν αλλήλους εις οιονδή1tΟτε θέ,μα σχετι
ζόμcνον με την εφαρμογήν της παρoUΣΗς Σ υ μ
~άσεως ως εάν το θέμα ε1tηρέαζε την εφαρμο
γήν της ιδίας αυτών νομοθεσίας. Η ~ήθεια
αύτη 1tαρέχεται ατελώς.
(2)
Όταν είναι Kατ~λητέα οιαδήποτε παρο
χή δυνάμει της νομοθεσίας του ενός Μέρους εις
πρόσω1tΟν ευρισκόμενον εις την περιοχήν του
ετέρου Μέρους, η πληρωμή της παροχής δύνα
τα ι να δι:ενεργηθή, υ1tό του αρμοδίου φορέως
του δεuτέρoυ Μέρους, τη αιτήσει του αρμοδίου
φορέως του πρώτου Μέρους.
(3)
ι Οταν πρόσω1tον ευρισκόμενον εις την
περιοχήν του ενός Μέρους απαιτή 'Π'αροχήν δυ
νάμει της νομοθεσίας του ετέρου Μέρους και
είναι αναγκαία ισπρι'κή εξέτασις, ο αρμόδιος
φορεύς του πρώτου Μέρους, τη αιτήσει του αρ
μοδίου φορέως του δευτέρου Μέρους πρ~αίνει
εις διευθετήσεις διά την εξέτασιν ταότην. Η
δ<Χίίάνη διά την ΤΌιαότην εξέτασιν ~αρύvει τον
αρμόδιον φορέα του πρώτου Μέρους.
ΑΡθΡΟΝ
30
(1)
ι Οταν η νομοθεισία Ενός Μέρους πΡα;λέ
πη ότι οιονδήποτε πιστοποιητικόν ή έτερον έγ
γραφον το οποίον U1tο~άλλεται δυνάμει της νο
μοθεσίας του Μέρους τούτου απαλλάττεται
πλήρως ή μερικώς οιωνδήπο"t'Ε φόρων, νομικών
δικαιω'μάτων, προξενι'κώιν τελών ή διοικηΤL!κών
επι~αρύνσεων, η τοιαύτη ατιαλλιαγή εlκιτείνεται
και εις OΙOνδήίt'O'Tε 1tισrοποιηηκόν ή έrrιερov έγ
γραφον το οποίον υπο~άλλεrrαι δυνάμει της νο
μοθεσίας του ετέρου Μέρους ή δυνάμει των δια
τάξεων της παροόσης Συμ~άσεως.
(2)
Πάσα δήλωσις, έγγραφον ή ΠlJctrΟ1tοιη
τικόν οιουδήποτε είδους του οποίου η προσαγω
γή απαιτείται διά τους σΚ01tούς της παρούσης
Σ υμ~άσεως, απαλλάΊ:ft1εται της ~ε~αιώσεως
γνησιότητος υ1tό των δι1tλωμαnκώv ή προξενι
κών αρχών.
ΑΡθΡΟΝ
31
Ουδέν πιστοποιητικόν, έγγραφον ή δήλωσις
οιουδή1tοτε είδους Υεγραμμένον εις την επίιση
μον γλώσσαν οιουδή1tο:τε Μέρους απορρί'ΠΤ'Εται
διά τον λόΥον ότι είναι Υεγe..αμμένον εις ξένην
Υλώσσαν.
ΑΡθΡΟΝ
32
(1)
Πάσα απαίτηισις, Υνωστorrrοίησις ή προσ
φυΥή η οπο ία, διά τους σκοπούς της νομοθεσίας
του ενός Μέρους έδει να υ1tΌ~ληθή ενrός ωρι
σμένης προθεισμίας προς την ασφαλιστικήν
αρχήν ή τη ν αρμοδίαν αρχήν του εν λόγω Μέ
ρους , λογίζε ται ως υπo~ληθε~σα εις την ασφ<χ
λιστικήν αρχήν ή αρμοδίαν αρχήν ταύτη ν, εφ'
όσον ήθελεν υ'fι'O~ληθή εντός της αυτής προθε
σμίας εις ασφαλιστικήν αρχήν ή την αρμοδίαν
αρχήν του ετέρου Μέρους.
(2)
Πάσα απαίτησις διά -rταρoxήν υπo~αλλo
μένη δυνάμει της νομοθεσίας ενός Μέρους λογί
ζεται ως απαίτησις διά την αντίστοιχον παρο
χήν δυνάμει της νομοθεσίας του ετέρου Μέρους
εφ' όσον η αντίστοιχος 'Παροχή αύτη είναι κατα
~λητέα συμφώνως -rτρoς τας διατάξεις της πα
ρούσης ΣυμΜσεως.
(3)
Παν έγγραφον υπo~αλλόμενoν δυνάμει
της νομοθεσίας της K&rτρoυ δύναται να λογ(ζη
ται, εις την κατάλληλον πεΡ(1tTωσιν, ως γνωστο
ποίησις αφUττηρετήσεως δοθείσα δυνάμει της
νομοθεσίας του Ηνωμένου 8ασιλε(ου.
(4)
Εις oιανδή-rτoτε -rτερ(πτωσιν επ( της o-rτo(ας
εφαρμόζονται αι διατάξεις των παραγράφων
(1)
t
(2)
ή
(3)
του παρόντος 'Αρθρου, η αρχή
εις την οποίαν η aπαίτησις' γνωστοπο(ησις,
προσφυγή ή έγγραφον υπε~λήθη, δια~ι~άζει
τούτο άνευ καθυστερήσεως εις την αρμοδίαν
αρχήν ή την ασφαλιστικήν αρχήν του ετέρου
Μέρους.
ΑΡθΡΟΝ
33
(1)
Η -rτληρωμή οιασδήποτε 1tα~χής συμφώ
νως προς τας διατάξεις της -rταρσόση,ς Συμ~ά
σεως δύναται να Υίνη εις το νόμισμα του Μέ
ρους του οποίου ο αρμόδιος φορεός ενεΡΥε( την
πληρωμήν και οιαδήποτε τοιαύτη πληρωμή
crrro–
τελεί πλήρη,
διευθέτησιν τη,ς υ1tοχρεώσεως ανα
φορικώς προς την
O1tOfav
εγένετο η πληρωμή.
(2)
Όταν ο αρμόδιος φορεύς του ενός Μέ
ρους ενήργησε -rτληρωμήν παροχής εκ μέροος
του αρμοδίου φορέως του ετέρου Μέρους συμ
φώνως 'Προς τας διατάξεις του 'AρθΡOU
29 (2)
της 'Παροόσης Συμ~άσεως οιονδή'Ποτε έμ~ασμα
των ποσών τα οποία Kατε~λήθησαν υπό του αρ
μοδίου φορέως του πρώτου Μέρους γίνεται εις
το νόμισμα του δευτέρου Μέρους.
ΑΡθΡΟΝ
34
(1)
Πάσα διαφορά μεταξύ των αρμοδίων αρ
χών των δύο Μερών εγειρομένη εν σχέσει 'Προς
την ερμηνείαν ή εφαρμογήν της παροόσης Συμ
~άσεως ε1tιλύεται διά συμφωνίας μεταξύ των
αρμοδίων αρχών εκάστου Μέρους.
(2)
Εάν οιαδήποτε τοιαύτη διαφορά δεν δύ
ναται να επιλυθή κατά τον τρόπον τούτον, υπο
~άλλεται, τη:
αιτήσει οιουδήποτε Μέρους, εις
δικαστήριον διαιτησίας το οποίον συνίσταται
ως ακολούθιως:
(α) έκαστον Μέρος ορ(ζει διαιτη,τήν εντός
ενός μηνός από της λήψεως της αιτή
σεως διά διαιτησίαν. Οι δύο διαιτηταί
ορίζουν τρίτον διαιτητήν, ο οποίος δεν
είναι πολίτης οιουδήποτε Μέρους, εν
τός δύο μηνών από της η,μερομηνΙας
κατά την
01tOrav
το Μέρος το οποίον
ώρισε τελευταίον τον διαιτητήν τοο
εκοινοποίησεν εις το έτερον Μέρος τον
διορισμόν·
(β) εά:ν εντός της καθωρισμένη,ς προθε
σμίας οιονδήποτε Μέρος παραλείψη,
να
ορίση διαιτητήν, το έτερον Μέρος δύνα
ται να καλέση τον Πρόεδρον του ΔΙΕ
θνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης, ή εις
περίπτωσιν κατά την O1tοίαν ούτος είναι
πολίτης ενός των Μερών, τον Αντιπρό
εδρον ή τον κατ' αρχαιότητα επόμενον
δικαστήν του Δικαστηρίου τούτου, ο
οποίος δεν είναι πολίτη,ς οιουδήποτε
Μέρους, όπως 1tρο~ή εις τον διορισμόν.
Παρομοία διαδικασία υιοθετείται τη αι
τήσει oιoυδή-rτoτε Μέρους εάν οι δύο
διαιτηταί δεν δύνανται να σuμφωνήσooν
διά τον διορισμόν του τρίτου διαιτητού.
(3)
Η απόφασις του δικαστηρίου διαιτησΙας
λαμ~άνεται δια πλειοψηφίας. Η απόφασις αυτού
δεσμεύει αμφότερα τα Μέρη. Αι δαπάναι τοο
δικαστηρίου διαιτησίας ~αρύνoυν εξ ίσου τα
δύο Μέρη. Το δικαστήριον διαιτησίας καθορ[ζει
τους κανόνες της ιδίας αυτού διαδικασίας.
ΜΕΡΟΣ
V
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑΙ
ΔΙΑΤΑΞΕΙ Σ
ΑΡθΡΟΝ
35
(1)
Α'Πό της εναρξεως της ισχύος της παρώ·
σης Σ υμ~άσεως, η,
συμφωνία περί Κοινωνικής
Ασφαλείας η υπογραφείσα εν Λευκωσία την 6ην
OKτω~ρίoυ,
1969
«<Συμφωνία του
1969»)
τερ
ματίζεται.
(2)
Παν δικαίωμα εις παροχήν κτηθέν υπό
προσώπου συμφώνως προς τας διατάξεις της
Συμφωνίας του
1969
διατηρε(ται και παν KαT(c
την η μερομην(αν ενάρξεως της ισχόος της πα
ρούσης Σ υμ~άσεως U1tό κτήσιν τελοόν δικαί·
ωμα δυνάμει της εν λόγω Συμφωνίας διευθε·
τείται συμφώνως προς τας διατάξεις της -πα·
ρούσης ΣυμΜσεως. Διά τους σΚΟ1tοος της -πα·
ροόσης 'Παραγράφου, «παν δικαίωμα εις παρο·
χήν κτηθέν,> 'Περιλαμ~άνε.ι παν δικα(ωμα το
σrτo(oν πρόσωπον θα ε(χεν εάν δεν 1tαρέλει'ΙtE
να αιταιτήση τοότο εμπρρθέσμως.